Ben Hekkema

Ik woon al vanaf mijn 22ste in Amsterdam maar ik ben opgegroeid in het Emmen, in de jaren zeventig een smeltkroes van mensen die vanuit het hele land een nieuwe toekomst probeerden op te bouwen in een snel groeiende industriestad aan het einde van de spoorweg. Nieuwe ideeën en veel jonge energie maar ook ver weg van het establishment  en het cultureel veel rijkere westen of de grote provinciesteden als Groningen en Zwolle. Qua historie en geografie veel meer verbonden met het Duitse achterland dan met de Hollandse provincies en mede daardoor ook ‘op achterstand’ gezet in de ontwikkelingen in Nederland. Dankzij een visionaire en vernieuwende lagere school en ouders die mij stimuleerden mijn creatieve en artistieke talenten te ontwikkelen kon ik in die omgeving juist opbloeien en me er later aan onttrekken.

Ik vertrok naar Amsterdam in de jaren 80 om danser te worden en bleef er na mijn opleiding en danscarriere wonen omdat ik de energie en de uitdagingen van de stad als prettig en stimulerend ervaar.  

Ik zie veel van mijn eigen geschiedenis en behoeften terug bij de kinderen en jongeren waar ik nu mee werk: kinderen op scholen in de verarmde periferie van Amsterdam, jongeren in gemarginaliseerde groepen van Oost-Afrika. Kinderen en jongeren die zich creatief en artistiek willen ontwikkelen in een niet stimulerende omgeving. Ik zie ook dat we in Amsterdam in een steeds meer gesegregeerde gemeenschap leven en ik en mijn omgeving losgekoppeld zijn van grote delen van de samenleving in en buiten de stad. Daar wil ik iets aan veranderen. Nieuwe verbindingen aangaan.

Ik werk als senior adviseur, trainer en docent bij Mocca Amsterdam

Ik werk als projectcoördinator en fondsenwerver voor Cre8 East Africa

Ik werk als freelance docent en trainer voor Cultuur-Ondernemen, Driving Dutch Design en het Conservatorium van Amsterdam

Ik ben bestuurslid van de stichting Document our History Now

Ik ben initiator en coördinator van de Velvet Rage groep Amsterdam 

Ik woon aan de rivier, in het centrum van de stad en geniet daar elke dag van. Maar de covid pandemie en lock-downs van 2020 en 2021 hebben me nog meer dan daarvoor duidelijk gemaakt hoe de gemeenschap in dit deel van de stad is uitgehold door massa-toerisme en hoe het geen verbinding meer lijkt te hebben met grote delen van de rest van Amsterdam. Eenzaamheid, het verdwijnen van sociale samenhang, kwaliteit van wonen en leven zijn voor mij zaken die aandacht en zorg nodig hebben. Daar wil ik wat aan doen. In mijn eigen leven, buurt, stad en gemeenschap. 

De stad is voor mij: energie, creativiteit, ontmoeting, confrontatie en verbinding. Maar in een binnenstad die steeds meer de functie krijgt van openluchtmuseum. Waar de meerderheid van de mensen op straat geen belang heeft bij het leggen van betekenisvolle verbinding want alleen maar op bezoek is. Waar de inrichting van de omgeving vooral is gericht op toerisme en vermaak en weinig rekening houdt met de bewoners en waar zij behoefte aan hebben en waar een deel van de bevolking wegtrekt omdat wonen onbetaalbaar wordt  en wordt vervangen door bewoners die er tijdelijk, als expat komen wonen is het een uitdaging om die energie, creativiteit, ontmoeting en verbinding te blijven voelen. 

’De TurnClub wil de grote maatschappelijke vraagstukken van vandaag benaderen met een kunstenaars-mindset: het vermogen om te bevragen met een open geest, schoonheid te zien, een toekomst te verbeelden, te verwarren, te experimenteren en te spelen.’ - 

In mijn dagelijkse professionele en privé praktijk leef ik dat idee. Niet dat ik me de hele dag bezighoudt met de grote maatschappelijke vraagstukken maar wel probeer ik mijn ervaringen en kennis met het werken vanuit de ‘mindset van een kunstenaar’ toe te passen in mijn werk als adviseur en trainer in het Amsterdamse onderwijs (MOCCA) en en als project coördinator en trainer in mijn sociaal artistieke projecten in Oost-Afrika (Cre8 East Africa) en als zelfstandig trainer en docent op allerlei andere plekken zoals het Conservatorium van Amsterdam (CvA) en het Driving Dutch Design programma. 

Als agoog, docent, trainer en uitvoerend kunstenaar (danser, acteur) en als manager en leidinggevende heb ik op veel verschillende manieren de waarde leren kennen van het toestaan van ‘onzekerheid’, ‘het niet weten’. In leerprocessen, in co-creatie processen, in veranderprocessen, in ontwerpprocessen en in processen van persoonlijke groei. Laverend tussen allerlei verschillende belangen en krachten kan het toestaan van de ‘ vrije speelruimte’ zorgen dat processen op gang komen, patronen worden losgewrikt, nieuwe inzichten, producten en oplossingen worden ingebracht en dat dit gepaard gaat met meer betrokkenheid en plezier voor iedereen die ermee te maken heeft. 

‘Kunstenaars zijn in staat om inspirerende visioenen te scheppen, een beeld van de toekomst te vormen en zo – achter de direct zichtbare horizon – een weg vooruit te zien.’ en dat onderschrijf ik. Maar ik denk dat het niet alleen voor kunstenaars geldt. Ik denk dat dit in principe voor een veel grotere groep geldt. Ondernemers en politici bijvoorbeeld die vanuit een visie iets nieuws willen bouwen. Met hen kunnen we allianties sluiten. Wat wij als kunstenaars te bieden hebben is een manier van ‘tegen de zaak aankijken’ die vaak verrassend, ‘out of the box’ en onconventioneel is. Dat geldt lang niet voor iedere kunstenaar of artistiekeling overigens. 

De TurnClub wil ik voor het volgende inzetten:

• Netwerk van like-minded people opbouwen.


• Kennis van en over het werken aan (sociale vraagstukken vanuit een kunstenaars mindset vergroten.


• Inzetten van mijn kennis en ervaring voor anderen.

Met als doel: 

• Effectiever worden in mijn eigen functioneren en werk door vergroten van mijn kennis en netwerk.


• Meehelpen om een aantal problemen die ik constateer  aan te pakken (eenzaamheid epidemie, gebrek aan verbondenheid in de stad)


• Bijdragen aan de kennis en groei van anderen.

Mijn ‘out of the box’ of creatieve manier van denken vertaalt zich in mijn werk in de volgende zaken:

• Het werken met kinderen en jongeren uit gemarginaliseerde groepen in Oost Afrika volgens een door mijn organisatie (Cre8 East Africa) ontwikkelde methodiek (CRe8 in 8) die een maakproces voor een artistiek product combineert met een projectontwerp. 


• Mijn werk als trainer en en docent voor Mocca en het Conservatorium van Amsterdam (procesgerichte didactiek, leidinggeven binnen sociaal artistieke projecten etc.)


• Mijn werk als fondsenwerver en trainer in fondsenwerving 


• Mijn werk als zelfstandig trainer, moderator en docent.