Marloes Telle
Ik woon en werk in de stad waar ik geboren en opgegroeid ben: Den Haag. Steeds meer ga ik de stad in al haar schoonheid en drukte zien door de ogen van mijn dochters (2005 en 2008) en de generaties na hen. Dat we hier leven aan de kust, op loopafstand van een schoon strand en een zee om in te zwemmen, ervaar ik nog elke dag als een bijzonderheid die ik graag wil koesteren.
Ik werk (nog) bij de rijksoverheid. Lange tijd als speechschrijver voor verschillende ministers van onderwijs, sinds vijf jaar in de hoek van organisatie- en leiderschapsontwikkeling. Ik heb de wens om directer in en met de stad te werken, in een rol waarin ik onderzoek, luisteren, schrijven en verbinden kan combineren. Het liefst bij een lectoraat of kenniscentrum, in de stad, bijvoorbeeld bij de Haagse Hogeschool.
Ik ben vrijwilliger bij de Toekomstverkiezing, een project van The Turn Club.
Daarnaast ontwikkel ik een creative writing en mentoring programma voor meisjes en jonge vrouwen uit heel Den Haag. Schrijven gaat over expressie, maar ook over ordenen, begrijpen, verwoorden, vertalen, je uitspreken, en je verbinden. Het gaat over het leren kennen van je eigen binnenwereld, en het samenspel met de buitenwereld. Door hun woorden en verhalen te delen, maken deze meisjes en vrouwen in het hier en nu samen de toekomst van de stad.
In mijn vrije tijd bak ik graag (vegan) taart en koek.
Met mijn gezin woon ik in de buurt als waar ik zelf ooit ben opgegroeid, met huizen uit de jaren '20 en '30. Wij hebben ervoor gekozen om niet steeds een groter huis te kopen en te blijven wonen in het dubbele bovenhuis dat we hier zeventien jaar geleden kochten. In deze buurt is een variatie aan winkels (buurtsuper, groenteboer, bakker, dierenwinkel, drogist, winkel met huishoudelijke artikelen, kleermaker), er zijn toegankelijke koffietentjes, er zijn schoonheidsspecialistes en pedicures met een praktijk aan huis. Kinderen spelen op de stoep of in de speeltuintjes, er is veel fietsverkeer, mensen groeten elkaar. Dit alles op loopafstand van de duinen en het strand.
Wat ik zou willen verbeteren is de waardering en het bewustzijn hoe uniek dit is. We kunnen nóg zorgvuldiger omgaan met elkaar, met de wijk, met voorzieningen, met het opruimen van onze spullen. Meer groen aan de gevels van huizen zou helpen om in de zomer de hitte wat te drukken.
Na zeven jaar Utrecht verlangde ik terug naar een horizon en naar de zee. Ik heb het nodig om ver te kunnen kijken, vanaf de grond, en in de zomer wil ik kunnen zwemmen. Ik ervaar het nog elke dag als een groot geschenk dat dat hier kan. Den Haag is in alle opzichten volop in ontwikkeling en voor mij is het een stad niet nooit verveelt en waar ik me thuis voel.
Er gebeurt veel op het gebied van voedselvoorziening en samen maaltijden delen. Op het gebied van deliberatieve democratie, particpate, burgerberaden kan er wel een tandje bij.
Voor mijn dochters en hun generatiegenoten wil ik (onder meer) graag dat ze zij 's nachts over straat kunnen, dat hun kinderen nog steeds in zee kunnen zwemmen, dat er muziek gemaakt kan worden en gezond voedsel wordt verbouwd. Dat de stad voelt als hún stad en dat ze er daarom voor willen zorgen - en dat dat voor alle (toekomstige) generaties geldt. Negatief gesteld is Den Haag een gesegregeerde stad, positief gezien doorkruis je in een fietstocht van twintig minuten wel vier of vijf verschillende 'werelden' met elk hun eigen sfeer, geluid en geur.
Als gespreksbegeleider, programmaker en projectleider ben ik ervaren in het samenbrengen van verhalen en behoeften. Ik vind het leuk om op het oog verschillende vraagstukken te verbinden tot één thema, of er de rode draad uit te halen. Daarbij werk ik graag met metaforen. Een gesprek krijgt voor mij extra betekenis als het ook beweging brengt - dus als er een inzicht, handelingsperspectief of interventie uit volgt.
Ik ben op mijn best in een rol als 'spaceholder', waarin ik door aanwezig te zijn, te luisteren en vragen te stellen, de bedding kan vormen voor een gesprek of het ontstaan van een nieuw gezamenlijk verhaal.
Ik werk graag met creatieve mensen, op een vrije en losse manier, vanuit maatschappelijke betrokkenheid, en liefst met een component van (creatief) schrijven. Ik voel een diepe binding met de stad en hou van directe ontmoetingen. Daarnaast hebben de thema's emancipatie, onderwijs en participatie mijn hart.
Leading from the emerging future (Scharmer) is een motto dat me aanspreekt. Om het heden te begrijpen moeten we het verleden kennen, én we kunnen volgens maar in één richting leven, en dat is vooruit.
Expressie, je eigen stem vinden en laten horen, in verbinding met anderen - dat is waar ik mensen graag in ondersteun en op weg mee help.
Bijna tien jaar werkte ik als speechschrijver voor verschillende ministers. Ik ben ruim ervaren in het verwoorden en vertalen van abstracte, beleidsmatige of politieke thema's in persoonlijke waarden en drijfveren - en andersom. Daarnaast werk ik sinds 2015 als mindfulnesstrainer in organisaties. In die rol begeleid ik professionals bij het ontwikkelen van aandacht en opmerkzaamheid, bijvoorbeeld bij open luisteren, nieuwsgierigheid naar andere perspectieven, compassie en medemenselijkheid, en vertragen. Ik werk voornamelijk met leidinggevenden en ben vertrouwd met de dilemma's en paradoxen die zij in hun dagelijks werk tegenkomen.
