Dorchess de Koning
Vanuit mijn raam heb ik een 'cat's eye view'; ik woon net boven ooghoogte. Hierdoor wordt mijn blik verruimd.
Mijn zwarte kat en 2 dochters zijn goed gezelschap. Ze helpen mij relativeren, en houden mij lerend en voelend.
Ik dans graag in de keuken en staar vanaf mijn balkon naar ontkiemende zaadjes, de eclectische ravage in de tuin van mijn buren, en trams die op gezette tijden de remise in en uitrijden en de vervormende wolken en het steeds wisselende kleurenspel van de lucht.
Graag leg ik verrassende verbanden op maatschappelijk zere plekken.
Mensen floreren bij goede communicatie, werkplezier en inzicht in factoren die samenwerking laten stromen. Het ontwerpen van ervaringen die mensen bij blijven is mijn lievelingsactiviteit. Door middel van action methods (vanuit systemisch werk, sociometrie en psychodrama) verbind ik groepen door de thema's van hun saamhorigheid te verkennen. Mijn aandacht wordt getrokken door sociaal-maatschappelijke vraagstukken en ik werk graag mee aan verandering in organisaties.
Met speelsheid, poëzie en kunstzin probeer ik het leven uit. Ik vraag niet naar de zin; ik verzin waar nodig wendingen. Als kunstenaar werk ik met de veelzijdigheid van textiel, fotografie en collage. Onthulling van innerlijke werelden, echtheid zonder opsmuk en toch excentriek. Uniek zijn we namelijk allemaal. En lichtgevend. Als we maar aan staan en uit de verf kunnen komen. Daar draag ik graag aan bij door het geven van uiteenlopende creatieve workshops.
Ik geloof in lerend leven en 'doe maar, en wees gek genoeg'.
Momenteel werk ik op interim-basis aan projecten bij de overheid en uitvoeringsorganisaties voor stichting Intermin.
Altijd al zoek ik naar creatieve wegen die leiden tot verbinding.
Leegstaande winkelpanden zouden meer 'uitgeleend'/gegund mogen worden aan kunstinitiatieven met sociale impact.
Mijn droom is een woongroep met betaalbare ruimte, voor jong en ouder met diverse achtergronden, in Rotterdam. Daarom ben ik mede-oprichter van Wij Wonen Groo(t)s: stads - groen - samen . Groos betekent trots/fier in het Rotterdams.
Het gegeven dat de slagingskans van ruimhartige, inclusieve initiatieven zoals Wij Wonen Groo(t)s, afhangt van de agenda van de zittende wethouder baart mij zorgen.
Het spreekwoord 'It takes a village to raise a child' is ook al jaren iets waar ik gestalte aan wil helpen geven, door pleegkinderen een plek te kunnen bieden en pleeggezinnen te verbinden en begeleiden. Het Mockingbird Family Model is een goed functionerend netwerk/'familie'-constellatie die binnenkort ook in Nederland wordt gestart. Daar ga ik mij ook voor inzetten.
