Afgelopen zaterdag waren we bij het Turnlab te gast, in de diaconie te Amsterdam. Ik ontmoette Saskia weer, we hebben elkaar leren kennen via de eerste nieuwsbrief van Kunst en Zorg waarin ik wat geschreven had over mijn werk in de ggz, en hebben onlangs samen iets leuks gemaakt met haar maatje Paulien.
Al gauw voelde het vertrouwd om verder het contact aan te gaan. We mediteerden samen en kwamen in focus. Ik ontmoette Doortje van het kwartiermaken en vroeg haar of ik haar mocht mailen, want wist meteen: hier wil ik graag op een rustig moment op terugkomen.
Toen zag ik Corine! Corine en ik hebben 15 jaren geleden samen de BIK (beroepskunstenaar in de klas) opleiding gedaan, dat was het nota bene het begin van dit werk. We hebben meer gemeen dan ik toen dacht, wat fijn.
Daarna kwamen de presentaties van verschillende projecten en o wat was dat allemaal inspirerend en goed. De verschillende rollen, organisatoren, makers kunstenaars, maar ook : al die verschillende vormen van zorg en behoeftes waar wij wat in kunnen betekenen. veel verschillende facetten van het werk werden aangeraakt. Ik denk dat iedereen op dat moment al zo vervuld was dat we al een topdag hadden gehad als we toen naar huis waren gegaan, maar dit was slechts de start om elkaar te ontmoeten, na het aangeraakt zijn door al de verschillende initiatieven, mogelijkheden en persoonlijkheden.
In het forum waren grote thema’s voorbij gekomen, grote vragen! Wat is eigenlijk kunst? Het lijkt een open deur maar bleek toch een thema dat leeft bij de deelnemers, en wat betekent het dan binnen deze context? Veel vinden het een te beladen term, We blijken vooral makers te zijn die willen delen in de zorg. En in die zorg zijn grote problemen en wat kunnen wij daar eigenlijk nog meer in betekenen? Wat doen wij eigenlijk precies? Hele brede vragen waarbij de antwoorden elkaar prachtig aanvulden. Aan de andere kant: bottelnek voor het kunnen doen van dit werk is vaak het geld en ik was blij dat we daar niet te veel over gehad hebben.
Daarna in de individuele werkvormen kwamen we echt bij elkaar, op de prachtige zolder van het Turnlabe. In een reuze leuke rolverdeling die mooi werden ingevuld door de verschillende leden van de groep. Samenwerken is hier ook geen probleem. Er ontstonden hele ontspannen reflecties. Er hing liefde in de lucht.
Reflecties…Liefde…
Bij de borrel voelde ik me bezwaard dat ik nog zo lang stond na te praten terwijl bijna iedereen al naar huis was, maar toen toch nog één ontmoeting, met Anne. Toen we naar de trein liepen wist ik: gelukkig lang gebleven, nu was het compleet. Waarom was dit nou zóó goed vroeg ik me af en schrijf op:
Iedereen die hier is heeft dat zelf bereikt.
Gauw eens wat meer lezen en schrijven op het forum! Ik ben trots en dankbaar dat ik deel mag zijn van zo’n excellent gezelschap.
Jort Bonne
Ik ontmoette Saskia weer, we hebben elkaar leren kennen via de eerste nieuwsbrief van Kunst en Zorg waarin ik wat geschreven had over mijn werk in de ggz, en hebben onlangs samen iets leuks gemaakt met haar maatje Paulien.
Al gauw voelde het vertrouwd om verder het contact aan te gaan. We mediteerden samen en kwamen in focus. Ik ontmoette Doortje van het kwartiermaken en vroeg haar of ik haar mocht mailen, want wist meteen: hier wil ik graag op een rustig moment op terugkomen.
Toen zag ik Corine! Corine en ik hebben 15 jaren geleden samen de BIK (beroepskunstenaar in de klas) opleiding gedaan, dat was het nota bene het begin van dit werk. We hebben meer gemeen dan ik toen dacht, wat fijn.
Daarna kwamen de presentaties van verschillende projecten en o wat was dat allemaal inspirerend en goed. De verschillende rollen, organisatoren, makers kunstenaars, maar ook : al die verschillende vormen van zorg en behoeftes waar wij wat in kunnen betekenen. veel verschillende facetten van het werk werden aangeraakt.
Ik denk dat iedereen op dat moment al zo vervuld was dat we al een topdag hadden gehad als we toen naar huis waren gegaan, maar dit was slechts de start om elkaar te ontmoeten, na het aangeraakt zijn door al de verschillende initiatieven, mogelijkheden en persoonlijkheden.
In het forum waren grote thema’s voorbij gekomen, grote vragen! Wat is eigenlijk kunst? Het lijkt een open deur maar bleek toch een thema dat leeft bij de deelnemers, en wat betekent het dan binnen deze context? Veel vinden het een te beladen term, We blijken vooral makers te zijn die willen delen in de zorg. En in die zorg zijn grote problemen en wat kunnen wij daar eigenlijk nog meer in betekenen? Wat doen wij eigenlijk precies? Hele brede vragen waarbij de antwoorden elkaar prachtig aanvulden. Aan de andere kant: bottelnek voor het kunnen doen van dit werk is vaak het geld en ik was blij dat we daar niet te veel over gehad hebben.
Daarna in de individuele werkvormen kwamen we echt bij elkaar, op de prachtige zolder van het Turnlabe. In een reuze leuke rolverdeling die mooi werden ingevuld door de verschillende leden van de groep. Samenwerken is hier ook geen probleem. Er ontstonden hele ontspannen reflecties. Er hing liefde in de lucht.
Reflecties…Liefde…
Bij de borrel voelde ik me bezwaard dat ik nog zo lang stond na te praten terwijl bijna iedereen al naar huis was, maar toen toch nog één ontmoeting, met Anne.
Toen we naar de trein liepen wist ik: gelukkig lang gebleven, nu was het compleet. Waarom was dit nou zóó goed vroeg ik me af en schrijf op:
Iedereen die hier is heeft dat zelf bereikt.
Gauw eens wat meer lezen en schrijven op het forum! Ik ben trots en dankbaar dat ik deel mag zijn van zo’n excellent gezelschap.
Groeten,
Jort