Grady van den Bosch
Al bijna 30 jaar woon ik in een klein appartement in Huizen, waar ik een kamer heb ingericht als atelier. Mijn vriend is ook beeldend kunstenaar en woont in Den Haag. Mijn geloof is de grootste inspiratiebron voor wat ik doe als kunstenaar, dichter en kunsteducator: hoe komen we als mensen het best tot ons recht? Hoe is er "Licht" in ons leven? Hoe overstijgen we de dagelijkse uitdagingen en dieptepunten? Waar ben ik uiteindelijk helemaal thuis?
Ik heb een eigen bedrijf als kunsteducator en kunstenaar. Dit heb ik naast een arbeidsongeschiktheidsuitkering. Ik werk niet kwantitatief, maar wel kwalitatief. In 2023 kwam mijn eerste boek Alles wat zacht was uit, met 40 tweeluiken van kunst en poëzie, over kwetsbaarheid en geborgen zijn. Naast mijn bedrijf doe ik bestuurswerk op het gebied van kunst en religie. Ik ben betrokken bij een aantal landelijke organisaties. Voor de kunstwebsite ArtWay schrijf ik soms artikelen op het snijvlak van kunst en religie en soms over kunsteducatie.
Ik waardeer mijn eigen buurt vanwege de kleinschaligheid. Binnen minder dan een vierkante kilometer is er mijn woonruimte, met een paar naaste buren waar ik contact mee heb, een klein winkelcentrum met o.a. een snackbar waar ze goede cappuccino schenken en wat ook een ontmoetingsplek is en een inloophuis, waar ik vaak kom. Ik geef er ook workshops en verzorg samen met een andere kunstenaar exposities in de etalage. Ik vind het ook fijn dat er best veel groen is, en een parkje op steenworp afstand.
Wat verbeterd zou kunnen worden is de cohesie in de straat. De meeste van mijn buren ken ik niet. Ik denk wel eens na over een community-art project in de straat. Ook is er laatst een bankje in het winkelcentrum verwijderd, waar ik elke dag even ging zitten, mooie gesprekken had en vrienden heb gemaakt. Dit gebeurde omdat het bankje 's avonds overlast veroorzaakte vanwege hangjongeren, met helaas ook drugshandel. Meer toezicht zou misschien kunnen helpen zodat deze plek overdag opnieuw een ontmoetingsplek zou kunnen zijn en een uitpufplek voor het winkelend publiek dat wat minder goed ter been is. Ik zie er voor mezelf nog niet meteen een rol in.
Ik ben hier bijna 30 jaar geleden komen wonen om snel weer te vertrekken naar woonruimte die beter bij mijn droomplek aansluit. Maar "life happens" zogezegd. De eerste 15 jaar voelde ik me hier niet echt thuis, ik "verbleef" hier, maar het was niet echt mijn plek. Vanaf het moment dat ik me bij een kerkelijke gemeente aansloot in de buurt, ging ik deel uitmaken van de lokale gemeenschap. Nadat ik thuis kwam te zitten na ziekte, ging ik anders naar mijn omgeving kijken. Pas toen ging mijn omgeving passen bij mijn dromen. Langzaamaan kreeg ik waardevolle contacten met mensen met hele uiteenlopende achtergronden, tot kostbare vriendschappen aan toe. En inmiddels heb ik een atelier aan huis. Ik droom ervan om er een kleinschalige culturele ontmoetingsplaats van te maken. Ik ben al begonnen met het organiseren van "Duo-Sessies", workshops voor 2 personen. Ik overweeg ook mogelijkheden voor andere soorten ontmoetingen. Een goed gesprek met bekende of minder bekende mensen bijvoorbeeld.
Ik heb veel ervaring met uiteenlopende doelgroepen op het gebied van kunst- en kunsteducatieve projecten, ook op het snijvlak van zingeving (zie verder bij ervaring). In 2024 ben ik betrokken bij het opzetten van een reizende expositie van christelijk kunstcollectief ArsProDeo (i.s.m. de organisatie GroeneKerken): "Heel de aarde", over de klimaatcrisis en hoe om te gaan met de schepping. Ik neem zelf ook deel als kunstenaar.
Voorbeeld van een project: In coronatijd heb ik een fotoproject in mijn buurt gedaan, waarbij ik foto's maakte van de handen van mensen die ik buiten aansprak, waarmee ik hen vroeg uit te drukken hoe zij de coronacrisis ervaren. Er ontstonden vaak mooie gesprekken. Mijn dominee noemde het een vorm van straatpastoraat.
Verschillende jaren verzorgde ik met een team kunstprojecten in mijn kerk, open voor iedereen. Nu organiseer ik soms nog een project als persoonlijke activiteit in de kerk, zoals laatst een cross-over concert met zang, muziek, kunst en poëzie en waarbij ik samenwerkte met een zangeres en pianist. Dit draagt bij aan de openheid van de kerk, ook voor niet-gelovigen die een mooie avond willen. Het leidt tot betekenisvolle ontmoetingen.
Op dit moment draag ik bij aan het (christelijk) inloophuis bij mij om de hoek. Ik ben er vaste gast, maar ik geef er ook workshops (alleen een vergoeding voor de materialen) en ik verzorg er samen met een andere kunstenaar kunstexposities in de etalage. Deze etalage moet de gastvrijheid onderstrepen, bijdragen aan de open uitstraling van het inloophuis en de ontmoeting bevorderen.
Verder ben ik zowel ontwerper als praktisch uitvoerder van projecten. Persoonlijke insteek is om steeds onder de oppervlakte te kijken wat de betekenis is en hoe mensen te bereiken.
Ik heb heel veel ervaring in het werken met uiteenlopende doelgroepen. Zoals met professionele kunstenaars, met volslagen beginners, met VMBO-leerlingen en andere VO-leerlingen (ik was 25 jaar docent muziek), met kleuters en lagere schoolkinderen, met senioren, met kerkgangers, met PABO-studenten, met theologiestudenten en dus publiek van het inloophuis. Daarnaast heb ik te maken met chronische beperkingen na ziekte en ben geheel afgekeurd. Ik kan me verplaatsen in mensen die een verhaal hebben. En ik kan laten zien dat je ondanks beperkingen, toch op een betekenisvolle manier in het leven kunt staan. Zoals ikzelf met ook een eigen bedrijf en de uitgave van mijn boek.
Er ligt daarnaast veel ervaring in bestuurswerk op het gebied van kunst, kunsteducatie en religie. Samenwerken, soms coördineren, dromen tot plannen en projecten maken, soms luisteren, soms lijnen uitzetten. Altijd in mogelijkheden denken.
